Gisteren was Stavoren weer aan de beurt en hoe!
De temperatuur en windrichting waren perfect; de golven ook.
Ik heb alleen bijna de hele dag zeilen om getuigd omdat het zo hard waaide!
Ik was begonnen met een 5.5 maar na 1 rakje wist ik gelijk al dat deze te groot was.
De Instinct 4.7 die ik nog maar 2 of 3 keer gebruikt heb was dus de klos.
Deze was na een uurtje varen ook te groot geworden.
Dus heb ik de Voodoo 4.2 van Tjalling er maar bij gepakt.
Deze was perfect maar na 2 rakjes kreeg ik een mega katapult.
Ik wilde net in de voetbanden gaan staan toen er een enorme windvlaag kwam. Ik knalde vol met m’n snuit op het water.
Toen ik weer boven kwam merkte ik dat m’n trapeze haak gebroken was.
Ook dacht ik in eerste instantie dat Tjalling’s zeil kapot was omdat deze er heel slapjes bij lag.
Maar wat bleek: het dopje aan de bovenkant v.h. zeil was eraf geschoten.
Ook was de mastvoet los geschoten en tot overmaat van ramp zat ook de mast in twee gedeeltes in de mastslurf.
Gelukkig stond ik maar tot m’n heupen in het water en kwam er iemand hulp bieden.
Hij heeft m’n plank vastgehouden (hartelijk dank hiervoor!) terwijl ik het zeil weer op kon tuigen wat niet echt makkelijk was maar na een minuut of tien kon ik weer terug naar de kant varen.
Heb nog even gezocht naar een reserve trapeze haak maar die heb ik ooit een keertje verkocht aan iemand die hetzelfde was overkomen.
Bovendien was ik ondertussen al aardig moe en was het ook alweer tijd om naar huis te gaan.
Edit 11 augustus 2008: De volgende dag te horen gekregen dat Tjalling z’n hand gebroken heeft tijdens een katapult. Blijkbaar hadden meer mensen last met de wind van deze dag.
Ondertussen is z’n hand weer uit het gips en moet hij weer kracht zien te krijgen in z’n hand en arm. Beterschap Tjalling!